Ik voel me onrustig en verdrietig.
Ik heb nu therapie en hulp waardoor ik het verleden vernietig.
Zonder hulp kom ik niet verder in me leven.
Ik wil niet leven in het verleden maar in het heden.
Woodbrookers was voor mij een van de veiligheidsorganen
Zoveel dagen zoveel tranen
Gedachtes over mijn verleden maken me kapot.
Maar ik Vertrouw op mijn en ieders God.
Ik wacht op de liefde van mijn leven.
Die ik ooit zal zien in het heden.
Op een dag komt het goed.
Ik houd goede moed.

Dit gedicht is ingezonden door Gerrit Pieter

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Jan Schouten is een lelijk jong
Vorige gedicht: Door drama op te zetten in de klas krijgen mensen de ruimte voor het maken van fouten zonder bang te hoeven zijn voor een negatieve beoordeling
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.