Ik weet dat je het moeilijk vond,
Maar dit was echt wat ik moest doen,
Ik moest jou gaan verlaten, had je dat wel in de gaten!?
Want ik werd helemaal gek van jou,
Steeds de afspraken die je met mij vergat,
En steeds was je die verslaafde shit maar niet zat.
Ik had je nog zo gewaarschuwd, maar toch kon je niet kappen.
Je was gewoon je hele leven aan het vertrappen.
Zo'n mooie toekomst die je met mij kon krijgen,
Maar steeds meer dingen die je voor mij ging verzwijgen.
We hielden zoveel van elkaar, maar dit was niet wat ik wou.
Waarom was je daar nou mee begonnen?
Je hebt jezelf alleen maar pijn gedaan.
Iedereen ging daardoor alleen maar nog verder van je vandaan!
Ik wilde je helpen om er vanaf te komen,
Maar elke keer had je mijn hulp niet aangenomen.
Nu ben je mij kwijt, maar dat heb je zelf gedaan,
Ik weet het: je vindt het vreselijk zonder mij, maar je hebt je keuze gemaakt,
Je koos voor die troep en niet voor mij, omdat jij dacht dat ik zou blijven,
Maar nee ik ben je zat, je wast jezelf niet meer,
Want de persoon die je nu bent, valt niet van te houden, hoe pijnlijk het ook klinkt.
Maar deze keuze van mij, was vooral voor jou om te beseffen dat je mij echt kwijt bent.
Maar diep van binnen houd ik nog wel van jou, ik zal er altijd voor je zijn.
Maar dit was geen liefde, dit was meer pijn......

Waardering: 5.22 met 9 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Shrijana

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Sporen van liefde
Vorige gedicht: Ik hou van jou

 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.