een gevoel dat mij overheerst.
een gevoel dat nu bij mij hoort.
tot dit gedrag aangespoord.
alles is nu anders.
het lijkt of niks meer goed kan gaan.
waarom heb ik mezelf dit aan gedaan ?
waarom kan ik niet genieten van het leven.
dat meisje dat vrolijk was is ergens achtergebleven.
ik moet haar vinden.
ik moet haar zoeken.
ik wil weer eens een vrolijk meisje zijn.
een gevoel dat mij overheerst
en gevoel dat nu bij mij hoort.
ik wil stoppen met huilen.
ik wou dat ik het met lachen kon ruilen.
weinig vertrouwen is waar ik mee loop.
mn leven is nu 1 grote puinhoop.
het word tijd dat ik er overheen stap,
ik wil niet meer huilen alleen nog maar lachen.
ik moet er zelf aan werken.
op een geven moment zal ik het merken.
alles gaat beter alles komt goed.
ooit word ik mezelf in voor en tegen spoed.

Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jane (15)

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Lieve mama
Vorige gedicht: 23 September 1974, 35 jaar geleden
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.