dag en nacht ben ik over je aan het dromen,
dan denk ik aan de dag waarop jij zal komen.
de dag waarop jij uit de trein zal stappen,
je zou op me af rennen en ik zal naar adem moeten happen.
we zouden knuffelen en knuffelen,
en ondertussen voluit babbelen.
ik zou je vertellen wat ik voor je voel,
en dat is echt een heleboel.
telkens opnieuw voel ik in mijn buik iets raars,
het kriebelt en is nog net niet barbaars.
ik heb eigenlijk nooit iemand echt leuk gevonden,
ik wist ook niet dat er zulke leuke jongens als jou bestonden.
ik hoop dat je nog heel lang de mijne blijft,
en andere jongens uit de weg drijft...

Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door anoniem

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Je loopt de school binnen
Vorige gedicht: Ontzingeld in de wereld
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.