Ik hoor de wind suizen,
En als je goed luistert de muizen.
Ze kruipen over het hout,
en worden steeds weer oud.
daarom lopen ze schuin,
en gaan ze steeds weer naar de tuin.
ik wil ze bekijken,
maar ze zitten al onder de eiken.
toch kijk nog even door de ruiten,
en zie de vogels fluiten.
Meestal wekken ze me 's morgens,
en dan ben ik heleml nergens.
ze zijn nu op zoek naar wormen,
om ze ze een beetje te vervormen.
maar de wormen vinden dat niet fijn,
want dat doed pijn.

Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Magda Dekker

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Voor M'n Zina!!!
Vorige gedicht: Was naar de kroeg geweest
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.