Er gaan soms gevoelens door me heen,
Zoals sommige, die zijn heel gemeen.
Of over liefdes je weet wat ik bedoel,
Een heerlijk gevoel.
Soms wordt ik er gek van,
Ik weet dat ik het niet laten kan.
De kriebels die ik krijg,
Dan stop ik gelijk met het gehijg.
Die ogen die me aanstaren,
En hij met die handgebaren.
Hij pakt mijn hand en ik wordt verlegen,
En de woordjes die ik heb gekregen.
Liedjes die ik thuis luister,
Lijken op zijn gefluister.
Oh, ik kan het niet meer laten,
Ik heb me aan hem overgelaten.
Waardering: 9 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Ashley
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: daar sta je dan, men liefste schatVorige gedicht: Tranen van vreugde