Buitenstaander
Ik weiger te aanvaarden
Die verwarring om mijn hoofd
Die zij met lust vergaarden
En ik sta hier als verdoofd
Ze zijn wel aardig
Maar ik ben niet een van hen
Ik ben nog niet waardig
Om te zijn wie ik nu ben
Ze zijn beter, ouder
Ik doe alleen maar dingen fout
Al ben ik wel een doorzetter, een aanhouder
En dit laat me echt niet koud
Ik probeer het wel ik doe m’n best
Maar het ontbreekt mij aan m’n zelfvertrouwen
Waar is die gebleven waar is de rest
De dingen waar op ik kan bouwen
Het is wel goed het gaat wel zo
Maar het is twijfel die me pijnigt
Ze kennen elkaar allemaal, o
Ik ben alleen zo weinig
Ze zijn familie, met elkaar
En ik ben hier niemand, eerlijk waar
Ze hebben talent, zien al die dingen
Ze roepen, wijzen, proberen te helpen
Zodat ze wát ik kan verdringen
Ze bedoelen het goed, maar kunnen niet verhelpen
Dat ik alleen ben, ze zijn zo vreemd
Zo anders dan ik ben
Altijd iemand die het overneemt
Ik ben een buitenstaander, voor hen
Waardering: 7.1 met 31 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Blanz
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ( refrein )Vorige gedicht: ik haat de school