Gedichten: nieuw

Lieve Joshua,
Toen Sint jouw naam op het lijstje zag staan, wist hij meteen:
“Deze gast… die gaat eraan.”
Joshua, ga ervoor zitten en houd je even chill,
want Sint gaat vertellen wat hij echt zeggen wil.
Joshua, wees gerust, je bent niet stout,
gewoon uniek, dat heeft de Sint goed onthoudt!
Piet zei: “We moeten iets doen aan die puber Joshua, het is niet normaal.
Hij racet op zijn fiets als een gek door de straat,
maar bij één druppel regen? Dan is ’t meteen drama, gezeur en kwaad.”
Sint dacht: “Dit klinkt als een speciaal geval,” en pakte snel zijn pen paraat.
Naar voetbal fiets je graag, als het droog blijft tenminste,
dan scheur je voorbij alsof je meedoet aan een wielerwedstrijd-prentse.
Je fiets opgevoerd, bijna veertig per uur, niemand mocht dat weten,
maar Sint zag je scheuren, jongen, ik schrok me kapot, bijna bezeten.
En Joshua, zodra het regent, is deze held opeens foetsie,
valt er één druppel? Dan komt mama en die brengt jou wel even.
Daar zit ze dan, in de auto, te wachten op jou,
tot jouw training klaar is, geduldig en o zo trouw.
De stoere racer van daarnet? Die is ineens verdwenen,
jongen, jongen, wat ben jij een luie poesie, helemaal niet te genezen!
Ook fiets jij naar school en heb je bijvoorbeeld rekenen,
Joshua, bij meneer Vreds loopt alles altijd krom te breken.
De eerste keer eruit gestuurd, “ik deed niks!” zei je snel,
maar Sint weet beter: dat was weer een smoesje uit jouw klungelspel.
Sint kan allang niet meer bijhouden hoe vaak jij al bent uitgestuurd,
het is bijna onmogelijk, een record dat niemand durft te tellen, zo gestoord.
Mailtjes naar je ouders, belletjes van je moeder, telkens weer dezelfde stoet,
maar jij lacht erbij, Joshua, alsof het je niks doet.
Dus lees jij maar eens één van die mailtjes stoer voor:
"Beste ouders van Joshua,
Vandaag heb ik uw zoon de les uit moeten sturen. Ik heb hem gewaarschuwd om aan het werk te gaan, want de leerlingen moesten rekenen op de laptop. Ik heb hem zelfs nog een tweede keer moeten waarschuwen. Op den duur heeft Joshua zijn armen uit zijn mouwen gehaald om met de mouwen te zwaaien. Ik kon de grap niet volgen en heb hem verwijderd uit de les. Ik heb met Joshua afgesproken dat hij de samenvatting van H3 moet overschrijven vóór de les van morgen.
Groet,
Obed A. Vreds
docent wiskunde en mentor 1c"
Laten we het houden bij één mailtje, anders zijn we morgen nog niet klaar,
maar zei ik daarnet ook nog een belletje van mama? Echt waar Joshua, zelfs een belletje van je moeder echt waar!
Joshua jij moest nablijven, natuurlijk weer bij Freds, daar had jij geen zin in, Joshua wou gaan werken.
Dus had jij een slim plan:
je belde je moeder, en samen kwamen jullie er vlot uit!
Je moeder belden school en zei:“Joshua moet naar huis, meteen!” want thuis was er een verjaardagsfeest.
Jawel hoor, school trapte erin, jij verdween gelijk, niemand zag je het meest.
En laten we eerlijk zijn: knap ben je zeker, dat vindt de hele school,
alle meiden vallen achterover zodra jij de hoek om komt, ze zijn zo dol.
Ze fluisteren en giechelen, volgen je overal,
Joshua, jij ziet dat niet, loopt gewoon lekker door overal.
Uit school weer op die opgevoerde fiets naar huis, niet wetende wat er met etenstijd komt te staan,
Is het iets gezonds of met courgette? Geen idee hoe laat het zal gaan.
Joshua zit opeens erg vol, doet stoer en kan geen hap meer te eten,
maar even later hoor je gesmak, geklap en geslurp bij de snoepla, diezelfde Joshua ja.
Alles weer naar binnen gewerkt, wat een vreetkanaal
Maaarrr joshua om dit gedicht goed af te sluiten heb ik nog 1 vraag:
Jij hebt een aansteker in je zak, voor je vuurwerk zeg jij

Dit gedicht is ingezonden door joshua

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Toen Sint jouw naam op het lijstje zag staan, wist hij meteen
Vorige gedicht: Sint had dit jaar zijn handen vol,