De Sint heeft gezien dat Kealan kan keepen voor tien.
Maar wat een pech,
Kealan brak zijn pols en moest weg.
Gelukkig voor hem eenmaal thuisgekomen
kon hij genieten van witte bonen
met tomatensaus erdoor
lekker, smullen hoor!
Voetbal kan nu even niet,
maar vissen dat is waar Kealan ook van geniet.
Ook staat Kealan altijd paraat
voor de wekelijkse vergadering van de leerlingenraad.
En misschien vroeg of laat,
wordt hij ook nog eens vredessoldaat.
Dit gedicht is ingezonden door Kealan
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Beste Teun, Vorige gedicht: Lieve mama, Sinterklaas kwam dit jaar langs mijn lijst