Ze was een mens onaardig mens,
niemand hield van haar.
De koningin dat was ze wel,
maar niemand hield van haar.
een hoge belasting eiste ze op,
ja een veel te hoge.
Zij werd wakker,
met uilenvleugels in haar bed.
nu kun je haar horen zingen,
in het bos naast haar paleis.
Droevige liedjes is wat ze zingt,
want vrolijke kent ze niet.

Waardering: 7.18 met 33 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door irene (10)

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Tranen in mijn ogen luisterend naar jou verhaal
Vorige gedicht: mij naam is nordin dat weet iedereen
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.