r was eens een collega, bijzonder en fijn,
Met twee naakte cavia’s — jawel, helemaal van haar alleen.
Ze glimmen als spiegeltjes, zo glad en zo mooi,
Want ze smeert ze liefdevol in met een drupje olie.
Terwijl ze geniet van een koud soepje of een half broodje klaar,
Denk ik: die [naam] is echt een uniek exemplaar!
We hebben niet vaak samengewerkt, da’s waar,
Maar onze telefoontjes? Altijd gezellig, altijd klaar.
Dus proost op jou, en op je vrolijke dierentwee,
Met humor, warmte en een lach — dat neem ik graag mee!
Dit gedicht is ingezonden door keri
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: dikVorige gedicht: Buschauffeur