jij was niet blij
toen aan mijn zij
ik heb jou nog zo gezegd
die reis die we hebben afgelecht
maar jij was weg
daat stond ik dan aan de autosnelweg
zonder kleren en zonder heren
wat moet ik nu doen
jij was mij kampioen
ik leef niet zonder jou
maar je laat mij in de kou
geef het nu maar toe
wat jij me hier aandoe
elke nacht zijn er tranen

Dit gedicht is ingezonden door Marie

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: w
Vorige gedicht: Als ik met jou ben voelen de minuten als seconden. Met jou samen voel ik me steeds meer gebonden
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.