Het stond in de sterren geschreven, hè?
Dat we elkaar weer zouden zien.
Balen dat het uitgebleven was,
26 jaar!
---
Nu zijn we weer samen,
Met die oude plannen nog.
De spons over die oude dromen,
Nieuwe beklonken met een zoen.
---
We ademen nu samen,
Woorden vloeien, ogen blinken.
We deden veel samen: ik schetsen en jij op de fiets. Je was mijn eerste en dacht: "Ben zijn type niet?", dacht ik. "Die valt op blond en blauwe ogen," en snel ging ik je koppelen.
En beiden wisten we niet hoe verliefd we op elkaar waren. Dat hoorden we pas nu jaren later.
Onze blikken vonkelden toen ik 7 was en jij 9.
---
We hebben weer een band,
Een stralend, helder licht,
Dat in het prille duister brandt,
Net als op een ansichtkaartje.
---
Maar heel diep in je ogen,
Zie ik nu die sterren weer,
Voel me daarbij zo bewogen,
En net als toen weer zeventien.
Dit gedicht is ingezonden door Kathya
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: 80 jaar geleden Vorige gedicht: mama is ziek