ik ben moe dus alsjeblieft geen heksengedoe.
ik ben aan het schuilen terwijl ik eigenlijk keihard moet huilen
mama en papa zijn allebei nooit blij met mij.
het stopt niet ik heb alleen maar meer verdriet.
emoties verstoppen dat lukt niet meer dus ik accepteer en leer.
Mijn emmer zit vol het is heel stressvol
ik tril niet vanwege tempratuursverschil maar vanwege al dat gegil
ik ben geen prachtexemplaar maar meer een lelijke grizzlybeer.
en ik heet sereen en ik voel me heel alleen
niemand luisterd er word allen maar over me gefluisterd

Dit gedicht is ingezonden door balen is halen.m

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: weet je wat ik zie
Vorige gedicht: THUIS
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.