daar zit jij te karten
ooh wat spanend, je moet zo starten
daar race je vliegens vlug
even hoor je nog gekuch
maar dan is het stil
het is november en de lucht is kil
de koude lucht bijt in je gezicht maar jij gaat verder
er is mist maar het wordt helderer
snel! ik moet verder, ik kan mijn tegenstander al zien
maar dan laat ik hem weer achter,
vandaag gaat het goed ik geef mezelf een tien!
de laatste kilometer nog en dan ben ik bij de finish
ik kan mijn ooren niet geloven, ik sta op de eerste plaats!
Dit gedicht is ingezonden door mathilda
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Het sinterklaas gedicht voor CasperVorige gedicht: Beste Corné