Maman is dood,
Niet omdat zij dat zelf besloot,
Vater is niet meer,
Mede door het treinverkeer,
Helemaal alleen overgebleven,
Maar we moeten door met het leven,
Reis naar een onbekend weeshuis,
Wat absoluut niet voelde als een nieuw thuis,
Weer door naar een andere bestemming,
Is het niet meer belangrijk, mijn instemming?
Helemaal veranderd door de Fuhrers oordeel,
Het werd me allemaal te veel,
Kon ik nog terug van waar ik was gekomen?

Dit gedicht is ingezonden door J.N

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: vandaag is rood de kleur van jou lippen
Vorige gedicht: ik ken je pas
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.