Ik speel veel met een bal.
Vooral met mijn elftal.
We doen dat met de voet.
Dat kunnen wij heel goed.
Ik sta niet meer op het goal.
Maar Onana is nog steeds mijn idool.
Want Onana is een keeper.
En hij wil graag dieper.
Nu weer over mij.
En kijk wat dichterbij.
Ik sta graag op het gras.
Wel zonder mijn voetbaltas.
Dit gedicht is ingezonden door Naud
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Ik start mijn dag met muziekVorige gedicht: de zee die bruist