Bij het kijken naar de voederpaal
begint er een kort verhaal
loerend naar Heggemus en Pimpelmees
als een flits pardoes verrees
zo verrassend puur en echt
een Grote bonte specht
een vrouwtje zeker weten
de rode nekvlek is immers vergeten
die zie je enkel bij vadertje specht
maar ze gunt hem dat alleenrecht
ze schuifelend met rukjes omhoog
loerend met haar arendsoog
naar lekkers in de ruwe bast
waar ze zoekend met haar tong
kleine beestjes uit wrong
bast

Dit gedicht is ingezonden door bast

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: De Grote bonte
Vorige gedicht: Liefe
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.