De sterren aan de hemel zijn zo mooi, ik kan er uren naar kijken.
Het is zo leuk, het is zo cool, ik ga er geen één ontwijken.
Als ik naar bed moet, denk ik zo: "Ik heb zin in veel meer."
Als ik ze zie, dan is het een echte eer.
En 's nachts sta ik op om naar de sterren te wuiven.
En af en toe, heel soms, zie ik twee tortelduiven.
Het einde van mijn gedicht begint te naderen, wat zou ik nu gaan schrijven?
Lees het nog eens goed en denk erover na: van de sterren moet je afblijven!
Waardering: 7.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Hanne Naert
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Dank u voor alle vriendschap op de aardeVorige gedicht: De liefde is niet meer oprecht