Noud....
De eerste dag dat ik jou zag was je nog niets voor mij
Hij, die ene jongen met die mooie lach dat is wat ik dacht
2 weken later was je zo speciaal voor mij!
We werden steeds closer maar op een dag maakte je me steeds bozer de dag van vandaag een hell die in me uitbrak alsof er een pijl in Mn hart stak niet van liefde maar van verdriet , verdriet dat je me hebt aan gedaan
Als Je vriendin weg is word ik gek van jouwn aandacht dan laat je me hart ontploffen als een aanslag
Maar als je vriendin er is lijkt het wel alsof je me helemaal niet mist ...
hoe kan dat toch ?
Ik gaf je mijn elastiek
hoe kan dat ?

Dit gedicht is ingezonden door Charell

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Lieve Amélie
Vorige gedicht: hier in nieuwegein hebben wij het muntplein
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.