jij bent weg gegaan van mij, terwijl ik hier op je wacht
jij breekt in bij iemand anders, ik zit nog steeds met smacht..
.. uit het raam te turen, maar jij komt niet voorbij.
ik weet wel wat er gaande is, maar jij bent niet meer jij.
jij zou mij nooit verlaten, of was het toch een leugen?
ik heb onnozel zitten wachten en op elke keer lopen te verheugen.
hetzelfde liedje speelt zich af, maar nu bij iemand anders.
ik weet inmiddels hoe je bent en nog steeds ben je niet verandert.
hoe dom kon ik zijn om te luisteren naar jou, naar je lieve woordjes en berichtjes die ik zo graag horen wou.
je bent nu weg van mij, je hoeft ook niet meer terug te komen,
want geen van jouw stomme beloftes aan mij, ben jij ooit nagekomen.

Dit gedicht is ingezonden door Vera Rosanne

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: In ons Freemland
Vorige gedicht: ik zie je graag echt waar
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.