soms lijkt het of de wereld stil blijft staan
want het is verschrikkelijk wat ze je hebben aangedaan
je hebt het helemaal gehad, denkt en nu
een heleboel zaken passeren dan de revue
Je gedachten fladderen heen en weer
totdat je beseft dit is de ommekeer
Je bent in een diep dal beland met tranen in de ogen
met een stevige aanval op je incasseringsvermogen
Dan blijkt de veerkracht van een mens en zeker die van jou
je vecht terug als een onverzettelijke vrouw
De wereld gaat weer draaien en je tranen drogen op
en je krijgt uit je omgeving weer die noodzakelijke schouderklop
Dan valt het licht weer door de verduisterde ramen
kijkt elkaar aan en zegt maar we zijn toch nog samen
En geloof me ondanks al je pijnen
zal ook voor jou de zon wel weer gaan schijnen
En terwijl wij hier zitten te nippen aan onze oploskoffie
mag je gerust weten onze gedachten zijn en blijven bij jullie
Sterkte
Dit gedicht is ingezonden door Jan van Schak
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: het is hier helemaal mooiVorige gedicht: Ik hou niet van school