al die momenten, en al die keren
ik wist niet wat ik moest doen,
Ik moest de weg naar jou blokkeren
ik wou dat ik alles nog eens mocht overdoen
Elke keer dat oogcontact, het deed teveel pijn
ik dacht onze vriendschap is voor altijd
of was alles een grap, alles schijn
er is niemand die mij uit deze pijn bevrijdt.
er rollen tranen over mijn wangen
deze tranen waren echt bedoeld om jou.
deze tranen zaten vol met verlangen,
verlangen over jou, omdat ik jou niet kwijt wou,
nu was het toch daar, het einde van alles
ik laat mijn gedachten en volg mijn hart
alles wat we deden, waren onze keuzes,
ook al was het leven nog zo hard.

Waardering: 8 met 1 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Cheyenne..

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: de wolken
Vorige gedicht: Leven zonder jou gaat niet ,
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.