Gedichten: nieuw

dit is de prijs dat ik betaal met gouden kleuren
dit is wat er overblijft in kleerscheuren
ik weet dat je van me houd de regenboog op mijn lippen beschreven
alle muren bijeengedreven
de tengere man voelt zich gebonden aan teug van het verleden
de betoogde mensen willen je kussen rond de stamleden
het woord houd vol zich te beschreven als een steen
en ik kom langs met mijn hand als bakkeveen
hoe kan ik gaan zonder je te onhouden
en je gedenken zoals meermin oerwouden
de druppel die dit neerschrijft in dam dat overspoeld
in de bemiddelijking gesjoeld
voor de meerderheid bepaald
de inborst is een praatpaal
de gulden werkelijkheid overmeesterd
mijn leven afgetimmerd

Waardering: 9.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door veerle heyninck

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Volgende gedicht: Jullie zijn al 12,5 jaar bij elkaar
Vorige gedicht: op herfst rijmt niets, niet precies