ik kom net van mn vader vandaan.
heb daar leuke dingen gedaan.
moet nu weer terug naar mn moeder.
zij is mijn echte hoeder.
maar heb geen zin om terug te gaan.
ik zit net in een achtbaan.
als je er eenmaal in zit kom je er niet meer uit.
want als ik aanduid dat ik verder wil gaan.
heeft zij geen zin en gaat er tegen in.
ze denk alleen maar terug aan het verleden.
over hoe ik heb geleden en zei mn vader heeft bestreden.
ook in de rechtzaal waar een groot kabaal van ruzie is.
en mijn keuze niet aansprakelijk is.
maar ik heb gezegd wat ik wil.
dat ik naar mn vader wil.
dat ik er wil wonen.
ik voel me nu zo van kon ik mezelf maar klonen en bij beide gaan wonen. dankje als je dit heb geleest en heb gestemd dit is gebaseerd op een waargebeurt verhaal.

Dit gedicht is ingezonden door marin q

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: verdriet
Vorige gedicht: heey jij
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.