wil je mijn verhaal horen
ik ben er zo mee geboren
mijn leven vol met verdriet
he dit lijkt wel een afscheidslied
gelukkig is dat het niet
het regent nu echt couscous in mijn wereld
dit lijk wel een fantasiewereld
soms denk ik wat moet ik doen
wat of wie heeft mij dit laten aandoen
alsof ik bijt op een hele erg zure citroen
mijn ouders zijn heel erg boos
ik besloot te verstoppen in een doos
nuuh daar pas ik niet in
ik wil wel naar Dublin , Londen of naar Moskou
maar is daar een hele erge kou
ik denk nu dat ik ga
want ik ben er bijna
bijna bij het einde van mijn verhaal
dit was mijn verhaal
en dat is heel erg abnormaal

Dit gedicht is ingezonden door anoniem

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Patrick 40 jaar
Vorige gedicht: Dat witte knuffel konijntje
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.