Ze is 3 keer weg gelopen van huis
Door haar belande ik bijna in het ziekenhuis
Mishandeld door je eigen kind
Toch bleven we steeds vergevingsgezind
Er volgde een opnamen op de paas
Ook daar kon men haar niet de baas
Wij zouden haar en haar zusjes al jaren slaan
Dat soort leugen konden we niet toestaan
Gelukkig wist het hulp verlening beter
Haar verhaal klopte voor geen meter
Na dreigen ons te vermoorden in de nacht
Werd ze naar verde rust in halsteren gebracht
Ook daar ging het niet altijd goed
Toch hielden we moet
Ze is me kind wat zij ook van me vindt
Ik was steeds weer vergevingsgezind
Ze ging uit eigen beweging weg uit vrede rust
Wij waren hier over erg ongerust
Al snel har ze erg veel schulden gemaakt
Waar had ze het toch aan opgemaakt
We hielpen met geld en goede raad
Soms ook met wat etensvoorraad
Meer keer is ze verhuist
Als haar plannen werder doorkruist
Al haar problemen liggen nooit aan haar
Ze geeft altijd een ander de schuld en dat is zwaar
Nu liegt ze weer net in het begin
Horen we weer verhalen vol onzin
Leugen op leugen telkens weer
Dat doet toch echt zo zeer
Ze maakt niet alleen mij maar ook haar 2 zusjes leven stuk
Het draaid weer alleen om haar ,weg is ons levensgeluk
Ze maakt steeds weer alles stuk
Heb ik dan geen recht op geluk
Maar ze is en blijft me kind
Wat ze ook steeds verzint
Een verdrietig moeder

Dit gedicht is ingezonden door Connie

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: al 25 jaar
Vorige gedicht: ik wil terug in de tijd
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.