een mooie meid
kwam aangerijdt
haar jurk was pracht en praal
ze sprak nog geen pubbertaal
haar schoenen waren goud
maar ze had een fout
dat was kroon
die was helemaal niet schoon
hij was bruin
hij lag in haar achtertuin
dat vond ze niet leuk
ze bedacht een spreuk
ze was dagen bezig
en nooit aanwezig
toen lukkte het haar
ze was onverstaanbaar
je kan je ogen niet van haar afhouden
je moest haar tegenhouden
als ze aankwam
ze leek wel een kaars vlam
van tessa einde

Dit gedicht is ingezonden door tessa

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Ik werd wakker
Vorige gedicht: Het rood van een
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.