FLUITEN
fluitend
met een bloem in mijn hand
dan denk ik
waar ben ik nu aangeland
fluitend
op weg naar een huis
ga ik
m'n moeder is nog niet thuis
fluitend
met een jongen in mijn hoofd
ik ging komen
dat had ik echt beloofd
fluitend
oh, ik voel mij zo vrij
mijn huisje
is nu een boerderij

Dit gedicht is ingezonden door Hanne

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: ja ik ben jaloers
Vorige gedicht: de ridder rijd op zijn paard en houd vast aan de staart
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.