abnormaal.
Ben ik soms abnormaal
of zijn we dat allemaal.
De dagen dat ik baal
en steeds verder afdwaal.
Omdat ik het niet zie zitten
en mijn verleden ga doorspitten
Een verleden die ik met rust moet laten
en voorgoed moet achterlaten.
Het verleden is niet terug te draaien
en je kunt het niet meer omdraaien.
Maar mijn verleden is ook het heden
met ontzettend veel onzekerheden
met zoveel vreselijke klachten
maar nog altijd mijn eigen krachten
Ben ik nou abnormaal
of zijn we dat allemaal.
Waardering: 8.88 met 8 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door M.S
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: In het begin van het schooljaarVorige gedicht: toen ik jou voor het eerst zag