Jullie jongens vinden jezelf stoer,
Staan telkens op de loer.
Wij mogen geen woord zeggen,
Omdat jullie het in onze mond stilleggen.
De meisjes boeien voor jullie geen ene fuck,
Jullie zijn er steeds voor een ander stuk.
Maar wat boeit het,
Voor jullie is het de pret.
De meisjes moeten hun bek dichthouden,
De meisjes moeten zich alleen maar aan de afspraken houden.
Waarom doen jullie dit?
Elke keer die zelfde shit.
Dan die dag,
Die ene harde slag.
Die jullie deed denken,
Van denken na terugdenken.
Jullie lieten ons daarna vrij,
Zonder bazige jongens zijn wij Bazigspelendejongensvrij.

Waardering: 7 met 3 uitgebrachte stemmen
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Getrouwd, een huis, heel veel kaarsjes met wensen
Vorige gedicht: Denk je soms dat je alles kwijt bent
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.