Denk je soms dat je alles kwijt bent,
Niets of niemand om je heen,
Je bent helemaal alleen.
Denk je soms dat je alles kwijt bent,
De wereld is verlaten,
Je hart zit vol met gaten.
Geef dan niet op.
Als je dat niet doet, bereik je op een dag de bergtop,
Je komt er altijd wel weer bovenop.
Waardering: 7 met 3 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door jessie
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Jullie jongens vinden jezelf stoerVorige gedicht: De gouden jaren