Een roos

Ik zag een prachtige bloedrode roos,
Met wel honderd rozenblaadjes.
Ik was echt wel verstomd en sprakeloos,
Eentje zoals men ziet op de mooiste plaatjes.
Ik dacht bij mezelf: "Zal ik me bukken,
En die roos voor mijn liefste plukken?"
Nee, ik laat die roos gewoon staan,
Zodat anderen er ook van genieten gaan.
Ik heb er gewoon een foto van genomen,
Deze kan ik nog gebruiken om jou te plezieren.
Ik ben dus aan de rode roos niet gekomen,
En zal er later een kaartje mee versieren.
Dit stuur ik dan naar jou,
Omdat ik zoveel van je hou.

© Jonah1958

Waardering: 6.75 met 4 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jonah1958

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Ik zag op mijn lootje je naam staan
Vorige gedicht: Ik kan het leven gewoon niet meer aan
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.