Ik vlieg hoog in de lucht,
en laat een diepe zucht.
Een zucht van verlangen,
het is zo heerlijk onbevangen.
Ik wil de grond niet meer voelen,
want ik lig daar toch maar te woelen.
Er is geen doel meer hier op de grond,
ik wou dat ik niet meer bestond.
laat mij maar heerlijk vliegen,
dan kan niemand mij meer bedriegen.
En ik voel dan ook geen pijn meer,
want pijn voel ik keer op keer.
beetje respect dat is alles wat ik wil,
Maar,wat is het leven een bittere pil

Dit gedicht is ingezonden door Mar

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: gehad
Vorige gedicht: liefde
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.