de appel
ik ben een appel.
er klink hoefgetrappel.
ik keek bang om me heen.
ik ben geloof ik niet alleen.
ik keek in het rond.
ik ziet niet zo veel, ik lig op de grond.
er komt een groot paard.
aah ik word aangestaard.
hij eet me op, waarom hang ik niet aan de boom?
oh gelukkig...
het was maar een droom.
Dit gedicht is ingezonden door nancy
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Er schijnt een sterretjeVorige gedicht: tijd heelt