Ik wil iets zeggen, ik moet gewoon iets kwijt over de tijd.
De tijd dat ik jou bijna had naast mij zij,
maar waarvan ik het had verkloot ik had een tijdsnood,
maar nu leg ik uit waarom, ik leg alles open en blood.
Ik hield van je, en werd verlieft op jou.
Andere boys lieten me koud, maar er was nog een boy die het
spelletje met mij ging spelen, helaas begon ik mijn liefde
voor jou met een andere boy tedelen.
Toen kon het me niets schelen.
Achteraf kreeg ik spijt omdat ik jou liet zitten,
bleef ik toch van je houden, maar bleef mezelf inhouden.
Ik heb gezegt dat het me spijt, het was een soort van afscheid.
De tijd slijt, maar dat was echt een rottijd.
Spijt, dit moet ik kwijt.
Dat ik niet voor jou heb gekozen en dat ik voor die andere boy was gegaan terwijl ik jou met open ogen nog zag staan.
Ik weet nog steeds niet.. waar kwam dat toen vandaan?
Hoe kon ik jou nou voor die andere boy laten gaan?
Sorry.. misschien is dit wel erg laat,
maar dit is toch iets wat jou aangaat.
En je moet nog iets weten, ik ben jou nog niet vergeten...
Waardering: 5.5 met 2 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Bo
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Liggend op mijn bed denk ik aan jouVorige gedicht: Zoals Orfeus zong, zong geen ander