Hoe heb ik zo stom kunnen zijn
Dit jou ooit aan te doen.
Om jou te laten lopen met zo veel pijn
Door niet te zeggen dat het meer was dan een zoen.
Zei ik het maar eerder
Ook al was ik je misschien dan wel kwijt.
Nu is het veel gecompliceerder
En heb ik nog veel meer spijt.
Nadat ik je eigenlijk had bedrogen
Heb jij me toch weer bij je toegelaten.
maar dat ik tegen je heb gelogen
Dat valt echt niet goed te praten.
Je verdient dit niet, je bent hier veels te goed voor,
Je bent de liefste jongen die ik ooit heb gekend.
Het jammere is, je geeft geen gehoor,
Waardoor je mijn verhaal nog steeds niet kent.
Dat je boos bent is begrijpelijk en terecht
Een en ander heb je dan ook al duidelijk gezegd.
Maar je kan zeggen wat je wilt, ik kan jou niet laten gaan.
Want zonder jou bij mij kan mijn hart het echt niet aan.
Waardering: 6 met 1 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Myrthe
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik voel je pijn , je zoekt je levenslijn, maar je vraagt jezelf steeds af is die er wel of speel ik een spel ik ben geen gameboyVorige gedicht: een traan rolt over mijn wang