Onverwacht

Onverwacht, maar toch aan zien komen,
Je hebt mijn hart met je meegenomen.
Mijn hart zal altijd openstaan,
Ik zal nu alleen verder moeten gaan.
Een fijne tijd om op terug te kijken,
Nu zal ik naar de toekomst reiken.
Als ik bij jou horen mag,
Dan komt er vast de goede dag.
Dat we samen weer verder gaan,
Het is beter om later in de zon te staan,
Dan nu te lopen in de regen.
Vanaf nu scheiden onze wegen.

Waardering: 7.15 met 55 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Esther

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Wind
Vorige gedicht: Alleen
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.