Ooit wou ik eens echt bestaan,
Zodat jij niet meer weg zou gaan,
Zodat ik liefde kon zien komen,
En ervan genieten in mijn dromen,
Maar als het je dan weer verlaat,
Dan denk ik dat ik in paniek slaat,
Want niets is voor mij zo belangrijk als jou,
Omdat ik zoveel van je hou,
En als jij ook iets voor mij voelt,
Is dat alles wat ik bedoelt.
Waardering: 7.17 met 30 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Elsje
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: allerbeste lezer van dit gedicht ik ben waterdichtVorige gedicht: Eenzame zielen