Deuren en ramen worden gesloten,
De kou komt door kieren en spleten binnen gekropen.
De verwarming gaat weer aan,
Die kun je echt niet uit laten staan.
Buiten is het koud, kil en heel erg stil.
De natuur gaat weer slapen.
Trek vlug je jas, muts, sjaal en handschoenen aan,
Dan kunnen we samen wandelen gaan.
Je kunt gewoon op het water gaan staan,
Het gras horen kraken onder uw voeten,
Dan kunnen we samen de winter gaan begroeten.

Waardering: 7.19 met 32 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Leentje

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: Beste vriendinnen zijn we zeker
Vorige gedicht: Ik zweef in de lucht, boven een groen weiland
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.