Wat schets mijn verbazing dit jaar bij lootjestrekken
trek ik weer Carolina Dit bezorgt mijn zweetplekken.
Toch maar weer aan de gaan voor haar
het valt me toch wel zwaar.
Ze heeft op haar verlanglijstj een paar handschoenen staan
nee geen hocyehandschoenen welteverstaan.
Ze fiets elke werkdag naar het station in Utrecht
langs het water regelrecht.
In de wintermaanden kan het heel koud zijn op de onderweg
dan hebben haar handen soms door de kou pech.
Een paar handschoenen komen dan goed van pas
dan hoeven haar handen niet de jas.
Deze zullen lekker warm zitten denk ik
dit is dan zeker bij koude dagen een goed vooruitblik.
Ik sluit nu maar weer af met het rijmen
want ik heb verder niks meer te slijmen
Dit gedicht is ingezonden door carolina
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: met kerst zijn veel lichtjesVorige gedicht: beste Manon,