s'nacht zit jij daar licht te geven
voor onze leven
hij hou de wacht ieder nacht
want hij heeft de kracht
ben jij niet bang in die nare donker
ik bedoel pikdonker
nee de maan is zo lief
zeg het me ausjeblief
gij kijk naar mij
dan ben ik echt dolblij
het is nu volle maan
waarom niet zo krom als een banaan
ik heb een hoop vragen
terwijl jij me wel wil dragen
Nu zeg hij ga nu maar slapen
ik zie je al gapen
en in je warme bed lig nu
ik heb het toch jus
de maan gaat langzaam ook slapen
wat hij heeft ook gegapen
Waardering: 7.21 met 29 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jennifer
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik voel me zo ziekVorige gedicht: Als ik er opeens niet meer zal zijn