Ik voel me klein,
Zo klein dat doet pijn...
Het komt even gluren,
hier binnen deze 4 muren.
Dan voel ik me alleen,
op mijn maag een baksteen.
Was hij nu maar hier...
De deur op een kier.
Dan haalde hij dat gevoel zo weg,
maar hij is er niet... wat een pech...
De eenzaamheid komt terug,

Dit gedicht is ingezonden door Amy

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: lieve chiaar
Vorige gedicht: toen ik hoorde van je ziekte werd ik erg verast
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.