Ja huil nu maar
wij passen niet meer elkaar
zie je nu ik wist spijt had
ik zorg wel voor een publiek PROFICIAT
uit me je stomme gedoe
wat je mij nu aandoe
mijn besluit staat vast
uit met je rare kwast !!
sorry t's gedaan
kom op laat die traan gaan
geen gelukkige einde
wat eleinde !!

Waardering: 7.22 met 23 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Jennifer

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: met pijn in me hart ga ik het leven tegemoed
Vorige gedicht: Jongen...Is dat wat ik verdien
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.