Ga je mee als ik het zou vragen?
Want dit leven hier is soms niet te verdragen.
Wij in een vliegtuig ver weg van hier.
Zou ik schrijven,de schaduw op het wit briefpapier.
Woorden die ik al vaak gedacht heb,altijd verzwegen.
Zouden smelten in de zon en de regen.
Naar een nieuw begin hand in hand.
Kijken of het gras groener is aan de overkant.
Maar,nu ik naar jou kijk rustig,zelf stil.
Besef ik dat ik mijn leven eigenlijk niet anders wil.

Waardering: 7.24 met 17 uitgebrachte stemmen
Dit gedicht is ingezonden door Manders

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: In mijn dromen, zag ik een hele mooie fontijn
Vorige gedicht: kinderen in arme landen moeten vaak vechten voor hun eten
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.