-
#0.53
-
deze dagen staan op je naam dat je er over paar dagen niet bent
kijk hoe je dood bent op filmoment!
ik kijk met me ouders naar je foto´s
het is moeilijk om jou los te laten
je zat in het ziekenhuis aan alle apparaten
de dokter zij was het einde van je leven
je spullen en alles zijn achtergebleven
iedereen zal met je mee leven , het is nu stil in ons leven
mensen hebben veel verdriet
je was dood op straat gevonden
ik zat ik de trein van Amsterdam tot aan Londen
ik zal de daden wel vinden in 1 seconden
ze hebben de zelfde achtergronden
elke familie in elke sta is het zelfde
het was voor mij en me familie ellende
ik zat met me ouders te bidden wanneer je zal terug zal kommen
ik weet het niet zeg tegen me zelf & ouders verdomme!
heb nu veel verdriet ben me beste vriend & broer verloren
zullen wel in iemand anders hun lichaam herboren
het waren kleine kinderen en senioren
en ook kinderen als junioren
ze ware allebei op brute wijze vermoord
ik keek op het nieuws heb dat gehoordt
maar ik moet verder leven en akkkoord gaan
zal wel goede baan krijgen
ik zie me tranen en dingen van me gezicht afglijden
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Liefste mamaVorige gedicht: ik zal je deze mooi brief schrijven