ik zie je jou in me ogen naar beneden vallen
ik wou je op vangen maar ik was helemaal te laat
ik maak bordje over jou , hoe ik je zal opvangen
in me open armen ,
het was moeilijk om van hoog te laten
ik krijg diepe tranen in me ogen
hoe je daar beneden op de grond lacht , was naar je pa en ma gelopen
ik zij weet niet wat er was gebeurt met hem
, hij zij tegen me wil niet meer leven
ik zal op brute en wijze dingen sterven
god en me familie zal voor me bidden .
ik had heel lang vriendin gehad , die wou niet voor me klaar staan
nu ben ik er niet meer op de wereld en ben je beetje te laat
om dingen te zeggen maar je was me goede maat
ik kon dingen met me vrienden heel goed opschieten
ik zat op dat moment aan me broer te denken
hoeveel liefde hij me zal schenken als ik er nog was
Dit gedicht is ingezonden door viresh
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik zie je jou in me ogen naar beneden vallenVorige gedicht: Beste Eef/man/vader/opa/schoonopa