Als ik in de spiegel kijk zie ik een vrolijke jongen
Een jongen met witte haren en beslist geen kwajongen.
Ik ben een jongen met een goed hart
En soms een beetje apart.
Autisme is wat ik heb
En dat is iets waar ik niet over opschep.
Ik leer er mee leven
En misschien kan ik ooit lesgeven.
Wiskundeleraar worden is mijn droom
En net zo goed worden als mijn oom.
Later wordt ik groot en sterk
En wordt wiskunde mijn keurmerk.
Dit gedicht is ingezonden door Simon
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: Dag Liefste MoederVorige gedicht: vlinders ga niet weg natuur kom terug nu ik het zeg