ik heb verdrietig,
mijn hart is vernietigd,
onze relatie is geeindigd.
regen tegen het raam,
maan door de bomen,
gaat dit ooit nog goedkomen
ik ben beetgenomen door hem,
zit in de tram,
naar Arnhem,
van Haarlem,
ben net bij grootmoeder geweest
daar voelde ik me thui
ik stap uit
er valt een traan zacht
het was nieuwjaarsnacht,
loopte over straat,
heb het zo koud,
mijn boosheid die ik schuilhoudt
ik ben verdwaalt in een oerwoud,
ik weet niet of ik het volhoud,
het is stervenskoud,
ik had een inschattingsfout,
kan ik me ergens warm houden
ik heb verkouden voel ik al
loop naar huis
het weeshuis is mijn huis,
ik kom binnen en loop gelijk door naar het tuinhuis
voel negens thuis
mijn leven is net een spookhuis
op de achtergrond hoor ik ruis
heb pijn aan mijn meisjeshart,
alles wordt gitzwart,
ik zie het licht,
ik voel een zomebriesje in mijn gezicht
nu ben ik thuis
Dit gedicht is ingezonden door Sophie
Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)
Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
Volgende gedicht: ik ga je super erg missenVorige gedicht: Lieve