Hallo.
Mijn leven heeft geen zin
Ik heb niet eens een praatvriendin.
Er is niemand die ik kan vertrouwen
Ik moet alles zelf bouwen.
Als iemand voorbij gaat en mij alleen ziet
Gaat die gewoon door en dat maakt mij verdriet.
Ik wil gewoon recht door mijn hoofd een kogel
Dan ben ik zo vrij als een vogel.
Ik wil gewoon dood
Maakt niet uit hoe liefst niet van hongersnood.
Als ik dood ben heeft niemand een traan
En dan ga ik recht naar de maan.
Mijn mama kiest altijd mijn zus
Ik krijg niet eens een slaapkus.
Ik wil nu gewoon vegvluchten
Dan kan ik mezelf opluhten.
Elke dag zie ik mensen lachen
Dus ik ga een beetje zigzaggen.
Ik kan nieks doen
Als ik win ziet niemand mij als een kampioen.
Ik moet altijd weggaan als mijn zus dat wilt
Als ik dat niet doe word mijn zus wild.
Ik mag nooit iets weten
Toch gaat het over meten.
Ik heb geen enkel talent
Ik ben iemand die iemand anders achternarent.
Bedankt dat jullie wilden luisteren
Omdat ik het mocht vertellen is mijn hart een beetje minder aan het verduisteren.

Dit gedicht is ingezonden door Aysat

Printbare versie
Dit gedicht verzenden naar een vriend(in)

Hierboven kun je dit gedicht een waardering geven. Het aantal punten loopt van 1 tot 10, waarbij 1 heel slecht is en 10 heel goed. Klik je op stemmen, dan wordt je stem verzonden en ga je naar het volgende gedicht.
 
Volgende gedicht: zij is te licht
Vorige gedicht: Niemand houdt van mij
 
© 2006 - 2023 Jan Hengeveld.